၀ဋ္ဆိုတာလည္တက္ပါတယ္(မေလးရွားမွၿဖစ္ရပ္)

ၿမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာကမၻာမွာအယဥ္ေက်းဆံုးတဲ႔...ဟုတ္ပါလိမ္႔မယ္ယဥ္ေက်းတယ္ဆိုတာေတာ႔...ဒါေပမဲ႕
အခုက်ေနာ္တို႔ၾကံဳေတြ႕ေနရတာေတာ႔ မေလးရွားမွာယဥ္ေက်းတဲ႔ၿမန္မာရွားပါတယ္။မ်ားေသာအားၿဖင္႔ေတာ႔စိတ္ဓါတ္ေတြမေကာင္းၾကဘူး။
အကုန္မဆိုလိုပါဘူး။ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ႔အထဲကမ်ားေသာအားၿဖင္႔ပါ။တကယ္တာ႔လူ႕ဘ၀ဆိုတာ
တေယာက္ထဲေနလို႔မရပါဘူးမိဘေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းခ်စ္သူေတြနဲ႔လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာဖြဲ႕တည္လာတာပါ။ဒါေပမဲ႕ႏိူင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေနတဲ႕လူေတြအတြက္ကေတာ႔မိေ၀းဖေ၀းဆိုေတာ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ႔အေပါင္းအေေဖာ္ေကာင္းဟာေဆြမ်ိဳးလိုပါပဲ။တခ်ိဳ႕ေသာလူေတြဟာမိမိေကာင္းရင္မိမိတက္ရင္ၿဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔တယူသန္အေတြးေတြနဲ႔ဘ၀ကိုတကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္ၿဖတ္သန္းေနၾကတယ္။ဒီလိုလူေတြက်ေနာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲရွိေကာင္းရွိလိမ္႕မယ္။တခ်ိဳ႕ေသာလူမ်ားက်ေတာ႕လဲကိုယ္႕ထမင္းကိုယ္စားတာဘယ္သူမွဂရုစိုက္စရာမလိုဘူးဆိုၿပီး လူၾကီးကိုလူၾကီးမွန္းမသိေလးစားရမွန္းမသိ ရိုင္းစိုင္းေနတဲ႕ၿမန္မာေတြလဲအမ်ားၾကီးပါ။ၿမန္မာ မိန္းကေလးအမ်ားစုထဲမွာလဲဘဂၤလား၊ပါကစ္စတန္ေတြနဲ႔ရည္းစားၿဖစ္ေနတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ၊အကုန္လံုးေၿပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ဒီေဆာင္းပါးေတာ္ေတာ္ရွည္သြားပါလိမ္႕မယ္။အဓိက
က်ေနာ္တို႕သတိထားရမွာက။က်ေနာ္တို႕တေတြဟာၿမန္မာႏိုင္ငံကေနမေလးရွားႏိုင္ငံကိုလာေရာက္
စီးပြါးရွာေနၾကတဲ႕လူမ်ိဳးတူဘာသာတူေသြးရင္း္ခ်ာေတြပါ။ဧရာ၀တီၿဖစ္ရဲ႕ေရကိုအတူတူေသာက္
တေၿမတေရထဲမွာၾကီးၿပင္းလာၾကသူေတြပါ။တစံုတခုဆိုလူမ်ိဳးတူတဲ႕ကိုယ္႕အမ်ိဳးဘက္ဘက္ကပဲနာေပးရမွာပါ။ဘာလို႔ႏိုင္ငံၿခားသားကိုအေဖေခၚရမွာလဲဗ်ာ။ဘာလို႔အခ်င္းခ်င္းေၿခထိုးခံေနရာလုရမွာလဲဗ်ာ။ကိုယ္ထိုက္သင္႔တဲ႕လစာနဲ႕ကိုယ္႔ေနရာေလးမွာေအးခ်မ္းစြာလုပ္ေနၾကသူအခ်င္းခ်င္းဘာလို႔မနာလို၀န္တိုစိတ္ေတြနဲ႔ေနရာလုေနၾကမွာလဲ?သခင္အားရကၽြန္ပါး၀ၿပီး အခ်င္းခ်င္းဘာလို႔ေဟာက္စားလုပ္ရမွာလဲ။ကိုယ္႔အလုပ္မွာကိုယ္အဆင္ေၿပဖို႔လစာေလးမွန္မွန္ရဖို႔။
မိသားစုကိုေငြမွန္မွန္ပို႕ႏိုင္ဖို႔ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ေလးနဲ႕ဘာသာတရားကိုေက်ာခံထားၿပီး စိတ္ထားၿဖဴၿဖဴေလးနဲ႕လုပ္ၾကရင္ၿမန္မာေတြ အခ်င္းခ်င္းမပုတ္ခက္ပဲစည္းလံုးၾကရင္ ပိုေကာင္းမွာပါ။ဘးနားမွာရွိေနတဲ႔ကိုယ္႕ၿမန္မာအခ်င္းခ်င္းကိုလဲတန္ဖိုးထားကူညီ မယ္ဆိုရင္ ၿမန္မာဆိုတာကမၻာမွာပိုၿပီးႏိုင္ငံတကာကေလးစားစံတင္ေလာက္တဲ႕လူမ်ိဳးၿဖစ္လာမွာပါ။
လူတဦးတေယာက္ခ်င္းဆီမွာစိတ္ဓါတ္ကအေရးၾကီးပါတယ္။သာ..ရ...စား…ေက်ာဆိုတဲ႔ၿမန္မာေတြ ရွိေနသမွ်ေတာ႔ လူမ်ိဳးမစည္းလံုးသမွ်ေတာ႕ႏိုင္ငံၿခားသားရဲ႕လက္ေအာက္ခံအႏွိမ္ခံက ဘယ္ေတာ႕မွလြတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။အသာစီးကရေနမယ္အစားေခ်ာင္ေနမယ္ငါေတာ႔သူ႕
အေပၚေက်ာလိုက္မယ္ဆိုတဲ႕စိတ္ထားေလးေတြၿပင္ၿပီးအခ်င္းခ်င္းေစတနာထားေဖးမ
ကူညီေစခ်င္ပါတယ္။လူအခ်င္းခ်င္းတန္ဖိုးထားတက္ဖို႔နဲ႔လူတေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုး၊စကားတခြန္းရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ဘယ္ေလာက္အားတက္ေစတယ္ဆိုတာ ဆရာေဖၿမင္႔ရဲ
႕ႏွလံုးသားအဟာရထဲက ဇာတ္အပိုင္းေလးတခု ေၿပာပါရေစ။တခါကေဆးရံုတရံုရဲ႕ အခန္းတခန္းထဲကို အသက္ရႈမရလို႕အသဲအသန္ၿဖစ္ေန တဲ႕လူနာတေယာက္ေရာက္လာပါတယ္။ေဘးကုတင္မွာ သူ႕လိုပဲလူနာတေယာက္လဲရွိေနပါတယ္။အဲတိလူနာရဲ႕ေဘးမွာၿပတင္းေပါက္တေပါက္ရွိပါတယ္
။ေရာဂါနဲနဲသက္သာလာေတာ႕ အသစ္ေရာက္လာတဲ႕လူနာက ၿပတင္းေပါက္ေဘးကလူနာနဲ႕မိတ္ဖြဲ႕ပါတယ္။မိတ္ေဆြခ်င္ဗ်ားက ၿပတင္းေပါက္ေဘးမွာ ဆိုေတာ႔ အၿပင္ကိုၾကည္႕လို႕ရမွာပဲေနာ္ က်ေနာ္ကေတာ႔မၿမင္ရလို႔ ခင္ဗ်ားေတြ႕တာေလးေတြ ေၿပာၿပပါလာားဆိုေတာ႔။ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာက သူၿပတင္းေပါက္ကလွမ္းၾကည္႕ေတာ႔ ေရကန္ေလးရယ္၊သစ္ပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြရယ္၊ခုံံတန္းေလးေတြမွာ ခ်စ္သူစံုတြဲေလးေတြ ၾကည္ႏူးေနတဲ႕ အေၾကာင္း ေၿပာၿပပါတယ္။ေနာက္ေန႕မွာလဲဒီလိုပဲ ေခြးကေလးဆြဲလာတဲ႕ မိန္းကေလးေတြ…ေဘာလံုးနဲ႕ကစားေနတဲ႕ ကေလးေတြ ရွိေနတယ္။ေရကန္ေလးကအရမ္း လွပသာယာတယ္ဆိုတာေတြ…ေန႕စဥ္မရိုးရေအာင္ေၿပာၿပေနပါတယ္။ဒီလိုနဲ႕ အသစ္ေရာက္လာတဲ႕လူနာက ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာကုိိ တေၿဖးေၿဖး မနာလိုၿဖစ္လာတယ္ေလ။သူက်ေတာ႔ၿမင္ရၿပီးငါက်ေတာ႔မၿမင္ရဘူးေပါ႔။ငါလဲသူ႕ေနရာ
ၿပတင္းေပါက္နားမွေနခ်င္လိုက္တာဆိုၿပီး မနာလိုစိတ္ေတြ၀င္လာေတာ႕တယ္။တညေတာ႕လူနာေစာင္႔ ေတြ
ဆရာ၀န္ေတြမရွိတုန္း ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာကို ေအာက္ဆီဂ်င္ၿဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္္ ေဆးပိုက္ေတြ အကုန္ၿဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္။ေနာက္တေန႔မနက္မွာေဆးရံုကတာ၀န္ရွိသူေတြက ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာမေန႔ညက ဆံုးသြားၿပီၿဖစ္လို႕လူနာအသစ္ထပ္ေရာက္မွာၿဖစ္တဲ႔ အတြက္ ထိုမနာလိုတဲ႕လူနာကို ၿပတင္ေပါက္နားေၿပာင္းထားလိုက္ပါတယ္။အဲတိလူနာက ေတာ႕ငါလဲဒီလိုလွပတဲ႕ၿမင္ကြင္းတခုကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႔ရေတာ႕မယ္ဆိုၿပီ ေပ်ာ္ေနခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ သူၿပတင္းေပါက္ကေနေအာက္ကိုလွမ္းၾကည္႕လိုက္တဲ႕ အခါမွာေတာ႔..သံဆူးၾကိဳးေတြနဲ႕အုတ္တံတိုင္းတစ္ခုကလြဲၿပီးဘာမွမေတြ႔ရပါဘူး…သူလဲ
ေနာက္၂ရက္အၾကာမွာ ေသဆံုးသြားပါတယ္။ ဒါဟာဘာလဲဆိုေတာ႔ မနာလိုစိတ္နဲ႕ ေရာင္႔ရဲမႈ မရွိတာပါ.ၿပီးေတာ႔တခဏတာ မိတ္ေဆြစစ္ကိုလဲတန္ဖိုးမထားတက္တာပါ။ တဖက္လူက ၾကည္ႏူးၿခင္းနဲ႕အေပ်ာ္ေတြကိုမိတ္ေဆြေကာင္းပီသစြာေပးေနေပမဲ႕ သူစိတ္ထဲကေရာင္႕ရဲႏိုင္မႈ႕ မရွိတာပါ။ၿပီးေတာ႕သူတပါးအေပၚမနာလိုစိတ္ရယ္နဲ႕တန္ဖိုးမထားတက္တာပါ။အခုက်ေနာ္ တို႕ပတ္၀န္းက်င္မွာဆိုရင္ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြအမ်ားမွ…အမ်ားၾကီးပါ။ၿပီးေတာ႔လူေတြရဲ႕ သေဘာ..က်ေနာ္တို႔ၿမန္မာေတြရဲ႕သေဘာဟာသနားတက္တယ္ ဂရုနာထားတက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕မုတိတာေတာ႔ လံုး၀ ကိုပြါးမေပးႏိုင္ၾကပါဘူးဗ်ာ။ဒါေတာ႔လက္ေတြ႔ပါ။ဂရုဏာဆိုတာ ကိုယ္႕ထက္နိမ္႔က်ရင္ထားတဲ႕သနားဂရုဏာစိတ္ပါ။မုဒိတာဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္႔ထက္ၿမင္႔သြားတဲ႔အခါမနာလိုစိတ္မၿဖစ္ပဲမုဒိတာပြါးေပးတာပါ။ဒါမ်ိဳး မရွိသေလာက္ရွား
ပါတယ္ဗ်ာ..။ၿပီးေတာ႔က်ေနာ္တို႔ကုမဏီမွာဆိုရင္ တေခတ္တခါ..တဗိုလ္တမင္း ၿမန္မာေတြ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ဒါေပမဲ႔တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ေတြ၊သူတပါးအေပၚႏိုင္လိုမင္းထက္ၿပဳမူတာေတြေၾကာင္
႔၀ဋ္လည္ေနတဲ႔လူေတြလဲအမ်ားၾကီးပါ။၀ဋ္ဆိုတာသိသိသာသာလည္တာရယ္။မသိမသာ ရင္ထဲမွာစိတ္ဆင္းရဲပင္ပန္းၾကီးစြာနဲ႕ခံစားေနရတာေတြေၾကာင္႔အဆင္မေၿပတာေတြေပါ႔
။၀ဋ္ဆိုတာအမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။က်ေနာ္႔ကိုယ္ေတြ႔တခုေၿပာပါရေစ။နာမည္ကိုေတာ႔မေၿပာခ်င္ပါဘူးက်ေနာ္နဲ
႔အတူတူမေလးကိုလာတဲ႔ညီအမလိုခင္ရတဲ႕ အမတေယာက္ရွိပါတယ္။ၿမန္မာၿပည္မွာကထဲက သင္တန္း
အတူတူတက္ေကာလင္းအတူတူက်ၿပီး ကုမဏီတခုထဲကိုေရာက္လာတာပါ။က်ေနာ္႔ ကို သူနာလိုၿဖစ္ေနခဲ႕တာက်ေနာ္မရိပ္မိခဲ႔ပါဘူး။က်ေနာ႕ကိုကုမဏီမွာရစရာမရွိေအာင္ ေၿပာခဲ႔တယ္။
ၾကားလို႕မေကာင္းတဲ႕စကားေတြလဲပါပါတယ္။ဗိုက္တလံုးနဲ႔ကေလးတေယာက္နဲ႔ ၿမန္မာၿပည္မွာ ရွိေၾကာင္းေပါ႔။က်ေနာ္ၾကားၾကားခ်င္းငိုခဲ႔ရတယ္။မထင္တဲ႕လူကေၿပာလို႔ ပို၀မ္းနဲ ခဲ႔ရတယ္။အေဖ႔ကိုလွမ္းေၿပာၿပေတာ႕လူဆိုတာေစတနာေကာင္းရင္ကံေကာင္းပါတယ္သမီး ဘာေၿပာေၿပာသီးခံကိုယ္႔အလုပ္ကိုယ္လုပ္။ခ်စ္သူေပါေအာင္ေန မုန္းသူနဲေအာင္ေရွာင္တဲ႔။ က်ေနာ္ဘာမွလက္တုန္႔ၿပန္ခ်င္းခြန္းတုန္႔ၿပန္ခ်င္း မလုပ္ခဲ႔ပါဘူး။ပထမဆံုးသူၿပန္ခံရတာ ကက်ေနာ္တို႔ကုမဏီမွာလုပ္ေနရင္သူေဌးကေအးဂ်င္႔ကိုၿပန္အပ္လိုက္တယ္မၾကိဳက္လို႔တဲ႔
။ေနာက္ေတာ႔စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္မွာ ပဂံၿပင္ဆင္ေပးရပါတယ္။ေနာက္၆လေလာက္အ ၾကာမွာေတာ႔ေအးဂ်င္႕ေလယဥ္လက္မွတ္၀ယ္ၿပီးၿပန္ပို႕လိုက္ပါေတာ႕တယ္။သူၿပန္သြားေတာ႔ ကိုယ္၀န္၄လနဲ႔ပါ။ဘယ္သူနဲ႕ ဆိုတာမသိ၇ပဲအခုၿမန္မာၿပည္မွာ သားေလးတေယာက္နဲ႔ပါ။ ခင္ပြန္းေတာ႔မရွိပါဘူး။ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္နဲ႔အတူလုပ္ခဲ႕တဲ႔အေကာင္႔ခန္းထဲက အမတေယာက္အၾကာင္းပါ။အဲတိအမက ခုနၿပန္သြားတဲ႕အမနဲ႕အရမ္းခင္ပါတယ္။ သူကဘာ၀င္ေၿပာသလဲဆိုေတာ႔ က်ေနာ္ေယာက်ားၤကအရက္သမားအဆင္႔နိမ္႕တဲ႕ေကာင္မို႕ က်ေနာ္က ကေလး၂ေယာက္နဲ႕က်န္ခဲ႕လို႕ပါတဲ႔။အခုအဲတိ အေကာင္႔ခန္းထဲက အမကလဲၿမန္မာၿပည္မွာအိမ္ေထာင္က်ေနပါတယ္တဲ႔။သာေကတမွာ သူ႔တို႔ေဘးအိမ္ကေရစက္မွာ ေ၇ထမ္းပို႕ရတဲ႔ အရက္တအားေသာက္တဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႕ မၿဖစ္ မေနယူလိုက္ရပါတယ္တဲ႔။ ၀ဋ္ဆိုတာအရမ္းေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ေနာက္က်ေနာ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ႔သူမ်ားကို
ပါးစပ္နဲ႕တင္အားမရလို႔စာနဲ႔ေရးထားခဲ႔တယ္ေကာင္မေလးတေယာက္ပါ။ဆိုင္ေစာင္႔ဖို႔
လူခ်င္းခ်ိန္းတဲ႔အခ်ိန္မွာအဲတိေကာင္မေလးကေငြမက္လို႔မယားငယ္လုပ္တဲ႔မိန္းမ..ဘာ..ညာဆိုၿပီး
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႕စာကိုတမင္ၿမင္ေအာင္ေရးထားခဲ႔တာပါ။အခု ေရးထားခဲ႕တဲ႕ေကာင္မေလးကို
လူတိုင္းကေၿပာေနၾကတာေတာ႔တရုတ္အေကာင္ၾကီးၾကီးတေယာက္ရဲ႕စေမာေလးပါတဲ႔။ေအာ္…သူကမွ သူေရးထားတဲ႔အတိုင္းတကယ္ၿဖစ္သြားခဲ႕တာကိုး။ ေငြေၾကာင္႔အ၀တ္အစားမက္မႈ႕ေၾကာင္႔လူမ်ိဳးၿခားကို ဘ၀ေပးလိုက္ရတာ။သူ႕ကံေၾကာင္႕ပါသလို။သူ႕၀ဇီေၾကာင္႔လဲပါပါတယ္။ခုဆိုပတ္၀န္းက်င္တခုလံုးက သူကႏိုင္ငံၿခားသားရဲ႕စပြန္ဆာဆိုတာ ေၿပာစမတ္ပါပဲ။ ေအာ္…၀ဋ္ဆိုတာ ဘ၀မကူးပါလားေနာ္…..။သူတပါးကို ေၿပာလိုက္တဲ႕၀ဇီေတြက မိမိထံကိုပဲ ၿပန္လာတက္တယ္ဆိုတာလဲသတိထားဖို႔ပါ။က်ေနာ္တို႔ ကုမဏီက ၀ဋ္လည္တဲ႔လူေတြမွာ စိတ္ဒုကၡေရာက္ၿပီး အက်ပ္အတည္းမ်ားစြာနဲ႕ရင္ဆိုင္ေနရသူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ အမ်ားၾကီးထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ႔…က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပါ။ အခုေတာ႔ အဆင္ေၿပသြားပါၿပီ။ဒါကလဲဘုရားတန္ခိုးနဲ႕မိဘေက်းဇူးပါ။က်ေနာ္လူတေယာက္ကိုစိတ္ဆင္းရဲေအာင္
တခါကလုပ္ခဲ႔ဖူးလို႔ ကုမဏီနဲ႔ၿပသနာၿဖစ္ၿပီးၿပန္ရတယ္။ခုတေခါက္ဖရီးေကာလင္းနဲ႕ ၿပန္ေရာက္လာေတာ႔ လဲဗီးေၾကးေဆာင္ဖို႔ပါမစ္ဖိုးတို႕နဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္မထင္မွတ္တဲ႔လူတေယာက္ကအစအဆံုးကူညီလိုက္လို႔ က်ေနာ္အခုဆိုကုမဏီတခုမွာ အလုပ္ရေနပါၿပီ။က်ေနာ္လဲ၀ဋ္္လည္ဖူးပါတယ္။သူငယ္ခ်င္းတို႕လဲ စကားေတြဟာပဲ႕တင္သလိုကိုယ္႔ဆီၿပန္လာတယ္ဆိုတာရယ္။ စိတ္ေစတနာအတိုင္း အက်ိဳး ေပးတယ္ ဆိုတာရယ္ကိုသတိေလးနဲ႕ အခ်င္းခ်င္းတန္ဖိုးထား ကူညီဆက္ဆံေပးၾကေစလိုပါတယ္။တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ႔သူေဌးမ်က္ႏွာရေအာင္ၿမန္မာ အခ်င္းခ်င္းႏွိမ္႕ကြပ္တာမ်ိဳးလဲ ရွိပါတယ္။တကယ္ဆိုသူေဌးေကၽြးတဲ႔ထမင္းကိုစား။ သူေဌးအေပၚ သစၥာရွိၿပီး လူမ်ိဳးခ်င္းလဲကူညီေစာင္႔ေရွာက္ၿပီးေဖးေဖးမမ လုပ္လို႔ရပါတယ္။ ကိုယ္တဘို႔ထဲလုပ္လို႔ရတယ္ဆိုေပမဲ႔ၿမန္မာၿပည္ မွာၿပန္ေတြ႕ၾကရအံုးမွာပါ..သူငယ္ခ်င္းတို႔။ ဒီမွာအားလံုးဟာႏိုင္ငံၿခားသားလက္ေအာက္ကၿမန္မာအလုပ္သမားေတြခ်ည္းပါပဲ။ အားလံုးက တတန္းတစားထဲပဲေနာ္။ခ်မ္းသာရင္ စိတ္ရွုပ္ခံၿပီးမေလးရွားမွာ သူမ်ားလက္ေအာက္လာမလုပ္ဘူးေနာ္…။ဒို႔ဘ၀အစစ္ေတြက ၿမန္မာၿပည္က်မွ ေလ….။အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ႕..စာနာမႈ႕ေတြနဲ႕ ေစတနာထားကာ၊ေဖးေဖးမမ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ။