.
ေမေမ ...
သားရဲ႔ဘ၀မွာ တန္ဖိုးအထားဆုံးအခြင့္အေရးဟာ ေမေမ့ေဘးနားမွာေနျပီး ေမေမ့ကုိ “ ေမေမ ” လုိ႔
ျမတ္ႏုိးစြာေခၚလုိ႔ရတဲ့ အခြင့္အေရးပါ ... ။
ေမေမ ...
သားရဲ႔ဘ၀မွာ အေပ်ာ္ရႊင္ရဆုံးအခ်ိန္ဟာ ေမေမက သားမ်က္ႏွာကုိေသခ်ာၾကည့္ျပီး
“ သားသမီးေတြထဲမွာ အခ်စ္ဆုံးပဲ ” လုိ႔ ေျပာတဲ့အခ်ိန္ပါ ... ။
ေမေမ ...
သားရဲ႔ဘ၀မွာ ... သားအျမတ္ႏိုးဆုံး ၊ သံေယာဇဥ္အရွိဆုံး ၊ တန္ဖုိးအထားဆုံးလူသားဟာလည္း
“ ေမေမ ” ပါ ပဲ................ လုိ႔ ..........။
ေမေမ .......
ေမေမဟာ သား လူ႔ေလာကထဲကုိေရာက္လာဖို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ေတြမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတယ္ေနာ္ ။
သားနားလည္သေလာက္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ေမေမဟာ သားကုိ အသက္ထက္ေတာင္ ပုိခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိတာပါပဲ ။
ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... အသက္ထက္ပုိခ်စ္လုိ႔သာ ေမေမဟာ သခ်ိဳ ၤကုန္းကို တစ္ေန႔သုံးခါ မ်က္ေစာင္းထုိးေနရပါလ်က္
မျဖစ္မေန သားကို ေမြးခဲ့တာေပါ့ ။ ပဋိသေႏၶလြယ္ထားရတဲ့ ကုိးလေက်ာ္ဆယ္လမွာလည္း ေမေမအရမ္းၾကိဳက္တတ္တဲ့
အစားအေသာက္ျဖစ္ေပမယ့္ သားကုိထိခုိက္မွာစုိးတဲ့အတြက္ မစားပဲေနခဲ့ပါတယ္ ။
ဒါဟာ သားကုိ အရမ္းခ်စ္လို႔ပဲမဟုတ္လား ေမေမ ... ?
ဒီလုိနဲ႔ ... သား လူ႔ေလာကထဲကိုေရာက္လာျပီဆုိျပန္ေတာ့လည္း ေမြးဖြားစဥ္ကခံစားရတဲ့ဒုကၡေတြကိုေမ့ျပီး ၊
ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ျပည့္ရႊန္းေတာက္ပေနတဲ့မ်က္၀န္းနဲ႔ သားကုိတျမတ္တႏုိးေငးစုိက္ ၊
ေထြးပုိက္ယုယ ခဲ့ပါတယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ .. အဲ့ဒီေန႔က သားကုိေမေမေထြးပိုက္လုိက္တာဟာ သားဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ
သိမ္းက်ဳံးေထြးပုိက္လုိက္သလုိပါပဲ ။ျပီးေတာ့ ..ေမေမ့ရဲ႔ ႏွလုံးသားကလည္း သား ... မင္းဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးကုိ ၏
အေမတာ၀န္ယူမယ္လုိ႔ေျပာေနသလုိ ခံစားမိပါတယ္ ။
တကယ္ပါပဲ ေမေမ ... ။ ေမေမ့ရဲ႔ ရင္ခြင္ထဲမွာေနခြင့္ရခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြဟာ တကယ့္ကိုအႏ ၱရာယ္ကင္းစြာနဲ႔
လုံျခဳံေႏြးေထြးခဲ့ပါတယ္ ။ သား ဘ၀တစ္သက္တာမွာ ဒီလုိလုံျခဳံေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကို ဘယ္လုိစည္းစိမ္ခ်မ္းမ်ိဳးနဲ႔မွ
လဲႏုိင္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေမေမ ။
ေမေမဟာ သားအိပ္မေပ်ာ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာလည္း ေမေမရတဲ့သီခ်င္းေတြကို အသံခ်ိဳခ်ဳိေလးနဲ႔ ဆုိျပီး
ေခ်ာ့သိပ္တတ္ေသးတယ္ေနာ္။ကမာၻေက်ာ္ အဆုိေတာ္ေတြ မမွီႏုိင္ပါဘူး ေမေမ ။ ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ
သားနားဆင္ခဲ့ရတဲ့ သံစဥ္ခ်ိဳေအး ေမေမ့ေတးေတြဟာ ကမာၻေက်ာ္အဆုိေတာ္ေတြဆုိတဲ့သီခ်င္းထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ
နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ... သားအိပ္ေပ်ာ္သြားျပီဆုိမွ ပုခက္ေလးေပၚတယုတယ တင္ ၊
သားပါးျပင္ေလးေတြကိုအနမ္းေလးေတြတယုတယေျခြျပီး သားနဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ အိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ေနေလ့ရွိတယ္ ။
အိပ္ရာအထ ဂ်ီက်တတ္ျပီး တအီအီနဲ႔ ငုိတတ္တဲ့ သားအသံကုိၾကားျပီဆုိတာနဲ႔ ေမေမဟာ
လုပ္လက္စအလုပ္ေတြပစ္ထားျပီး သားဆီအေျပးလာခဲ့တယ္ေနာ္ ။ သားအက်င့္ကလဲ မ်က္စိႏွစ္လုံးပြင့္တာနဲ႔
ေမေမ့မ်က္ႏွာကုိမျမင္ရရင္ အလုိလိုငုိခ်င္ေနမိတာ ... ။
အဲ့ဒီလုိ ခနခန ဂ်ီက်တတ္တဲ့ သားကုိ ေမေမ ဘယ္ေသာအခါမွျငိဳျငင္ျခင္းမရွိပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔
အျမဲေခ်ာ့ျမႈေပးခဲ့တယ္ေနာ္ ။ “ ဒီကေလး .. ေမေမရုိက္မိေတာ့မယ္ ” လုိ႔ေျပာေနေပမယ့္ ေမေမ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ
အျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးကို ျမင္ေနရေတာ့ တကယ္မရုိက္ဘူးဆုိတာ သိျပီး သားကလည္း ပုိဆုိးေနတာေပါ့ ။
ေမေမ့ရဲ႔ ရင္ေငြ႔ေႏြးေႏြးေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၊ လုံျခဳံေႏြးေထြးစြာအစစအရာရာျပည့္စုံစြာ
ပညာသင္ၾကားရင္းေနထုိင္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့ပါျပီ ။က်ေနာ္အခုဆုိ.... ေမေမ့ကို တလွည့္ျပန္ျပီး
လုံျခဳံေႏြးေထြးေအာင္ ၊ အစစအရာရာ ျပည့္စုံေအာင္ ထားႏုိင္ဖုိ႔ ၾကဳိးစားရေတာ့မယ္ ေမေမ ။
ေမေမက အတန္တန္တားေနပါရက္နဲ႔ ... က်ေနာ္ သြားရေတာ့မယ္ေမေမ ... ။
ေမေမ့ကို မခ်စ္ေတာ့လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး ေမေမ ... ။
ေမေမ့အနားမွာ မေနခ်င္ေတာ့လုိ႔လဲမဟုတ္ပါဘူး .... ။
အေတာင္စုံအရြယ္ေရာက္လုိ႔ ေမေမ့ရင္ခြင္စုန္ကန္ျပီး ပ်ံသန္းသြားခ်င္ခဲ့တာလဲမဟုတ္ပါဘူးေမေမ ။
က်ေနာ္ ... ေမေမ့ကို ေမေမလုိအပ္သမွ် အစစအရာရာ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေအာင္ ၾကဳိးစားခ်င္လုိ႔ပါ ။
ေမေမ က်ေနာ့္ကို ငယ္ငယ္က ေန႔တုိင္းေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားေပးခဲ့သလုိ က်ေနာ္ကလည္းေမေမ့ကုိတခါျပန္ျပီး ထားခ်င္လုိ႔ပါ ။
ငယ္ငယ္က က်ေနာ္လုိခ်င္တဲ့ ကစားစရာ ၊ အ၀တ္အစား မွန္သမွ် မရရေအာင္ ၀ယ္ေပးခဲ့သလုိ
အခုလည္း ေမေမလုိအပ္တာမွန္သမွ် က်ေနာ္က ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အစြမ္းအစေတြ ရွိခ်င္လုိ႔ပါ ။
အဲ့ဒီလုိ အစြမ္းအစရွိဖုိ႔ဆိုတာလည္း က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံလုံလုံေလာက္ေလာက္ရွိမွဆုိတာ နားလည္ခဲ့မိျပီ ေမေမ ။
ေမေမ ပိုက္ဆံမမက္မွန္း သားသိပါတယ္ ။ က်ေနာ္လည္း ေမေမ့သားပါ .. ။ ပုိက္ဆံမမက္တတ္ေပမယ့္ ...
ေမေမ့ရဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ဆုိရင္ေတာ့ ... ပုိက္ဆံမွမဟုတ္ဘူးေမေမ ၊
နတ္ျပည္မွာေပါက္တဲ့ နတ္ပန္းျဖစ္ပါေစ က်ေနာ္မရရေအာင္ရွာေဖြျပီး ေမေမျပည့္စုံေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ေအာင္
ယူေဆာင္လာေပးမွာပါ ... ။
က်ေနာ္သြားရပါေတာ့မယ္ ေမေမ ... ရွိခုိးဦးခ်ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီး ဆုေပးလုိက္ပါဦး ... ။
ေျပာခ်င္ေပမယ့္ .. စကားသံေတြ မထြက္ေတာ့ပါဘူး ေမေမရယ္ ..။ ေမေမ့လုိေတာ့ မ်က္ရည္မက်ေပမယ့္
က်ေနာ့္လည္ေခ်ာင္းထဲမွာလည္း ဆုိ႔နင့္ေနပါျပီ ။ တစ္ဘက္လွည့္ေနတဲ့ ေမေမ့မ်က္ႏွာမွာ
မ်က္ရည္ေတြ၀ဲေနမယ္ဆုိတာသိေတာ့ ...က်ေနာ္ တိတ္တိတ္ေလးပဲ ထြက္ခြာသြားလုိက္ပါေတာ့မယ္ ။
ခရီးစဥ္ေၾကျငာေနတဲ့သူကလည္း ထြက္ခြာရန္အခ်ိန္နီးျပီမို႔ ေနရာယူေပးၾကပါရန္ဆုိျပီး ပန္ၾကားေနပါျပီ ... ။
ငုိေနတဲ့ ေမေမ့ကိုေနာက္ဆုံးအၾကိမ္ဦးခ် ကန္ေတာ့ရင္း ေလးလံတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အတူ က်ေနာ္နဲ႔ေမေမကုိ
အေ၀းဆုံးခြဲခြာယူေဆာင္သြားေတာ့မယ့္ယာဥ္ပ်ံၾကီးေပၚကို တက္ခဲ့ရပါျပီ ။
ေနာက္ဆုံး ... ေလယာဥ္တံခါးေပါက္ေရာက္ေတာ့ ေမေမရပ္ေနတဲ့ ေနရာေလးကို လွည့္ၾကည့္မိတယ္ ။
ေမေမက်ေနာ့္ကုိ လက္ျပေနတုန္းပဲ ... ။
က်ေနာ္လည္း မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက ေမေမ့ကို ျပဳံးျပရင္းျပန္ျပီးလက္ျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ။
ေလယာဥ္ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္လုံးမွာမ်က္လုံးမွိတ္ရင္း က်ေနာ့္စိတ္အာရုံထဲမွာ တ၀ဲ၀ဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတာက
ေမေမရဲ႔ လက္ဖ၀ါးေလးကုိပါ ... ။
ေမေမဟာ ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔႔ပဲ ...
က်ေနာ့္ကို ထမင္းခံြ႕ေကြ်းခဲ့ဖူးပါတယ္ ။
ေရမုိးခ်ိဳးရင္း အညစ္အေၾကးေတြ ေခ်းေညွာ္ေတြကို သုတ္သင္ေပးခဲ့ပါတယ္ ။
စာေရးတတ္ခါစမွာလည္း က်ေနာ့္လက္ေသးေသးကို အဲ့ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ဆုပ္ကုိင္ရင္း
လက္ေရးေတြ ညီေအာင္ သင္ျပေပးခဲ့ဖူးပါတယ္ ။
က်ေနာ္ေက်ာင္းေျပးတဲ့အခါကလည္း ဒီလက္ဖ၀ါးေလးမွာ ၀ါးျခမ္းျပားေသးေသးေလးကို ကိုင္ျပီး
က်ေနာ့္ကို ရုိက္ႏွက္ဆုံးမခဲ့ဖူးပါတယ္ ။အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြမွာ ေမေမ့ရင္ခြင္ကို ေခါင္းနဲ႔ တုိး၀င္ျပီး ခၽြဲႏြဲ႔တဲ့အခါလည္း
က်ေနာ့္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကုိ ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ပဲ ပြတ္သပ္ေပးခဲ့ပါတယ္ ။
ခု ... ခြဲခြာရတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ေမေမဟာ မ်က္ရည္ေတြၾကားက ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ပဲ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့ျပန္ပါျပီ ။
က်ေနာ္နင့္နင့္နဲနဲ နားလည္ခဲ့မိပါျပီ ေမေမ ... ။ တကယ္ေတာ့ ေမေမ့ရဲ႕ လက္ဖ၀ါးေလးေတြဟာ
သာမန္လက္ဖ၀ါးေလးေတြမဟုတ္ပါဘူး ။ က်ေနာ့္ဘ၀ကို အလွပဆုံး ထုဆစ္ပုံေဖာ္ေပးခဲ့တဲ့
ပန္းပုဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ဖ၀ါးေလးေတြပါ ။တစ္ခါ တစ္ခါ ... ပုိေနတဲ့အသားေတြကို
ေဆာက္ခ်က္နဲ႔ထြင္းထုလိုက္ ၊တစ္ခါတစ္ခါ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ေနရာေတြ ေကာ္ပတ္နဲ႔ ပြတ္တုိက္လုိက္ ၊
တစ္ခါတစ္ခါ လိုအပ္တဲ့ေဆးေရာင္ေတြကို တယုတယျခယ္သလိုက္နဲ႔ ... ေမေမဟာ က်ေနာ့္ဘ၀ကို
အလွပဆုံးျဖစ္ေအာင္ ပင္ပန္းတၾကီး ထုဆစ္ပုံသြင္းေပးခဲ့တာပါ ။
အဲ့ဒီလုိ ေန႔ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡခံျပီးထုဆစ္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ေမေမ့ရဲ႔ လက္ဖ၀ါးေလးေတြ သာမန္ထက္
ၾကမ္းတမ္းေနခဲ့ရတယ္ဆုိတာလည္း အခုမွပဲ သား နားလည္မိေတာ့တယ္ ေမေမ ။
ဒါေတြကို နားလည္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ေမေမနဲ႔ မုိင္ေထာင္ခ်ီေ၀းကြာမယ့္ေနရာတစ္ခုကို
ယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးျပီး ခရီးႏွင္ေနရပါျပီ ။
“ ေမေမ ” လုိ႔အက်ယ္ၾကီးေခၚျပီး ရင္ခြင္ထဲေျပး၀င္အေမာေျဖခြင့္ တစ္ခါျပန္ ရႏုိင္ဖုိ႔ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ
ေနာက္ထပ္ရက္ေတြမ်ားစြာေက်ာ္လြန္သြားတဲ့အထိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရပါေတာ့မယ္ ။
ေမေမ ............. ဒီစာကို ဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမေမ့ရဲ႔ လက္ဖ၀ါးေလးေတြကို က်ေနာ္ စိတ္မွန္းနဲ႔
ဦးညႊတ္ကန္ေတာ့ေနမယ္ဆုိတာ ယုံၾကည္ပါ ။
( ဆရာေတာ္အရွင္ကၠ ုဒိၶပါလ ၏ “ အေမမ်ားေန႔အမွတ္တရ ” စာအုပ္မွ ကုိးကားပါသည္ ။ )
သားရဲ႔ဘ၀မွာ တန္ဖိုးအထားဆုံးအခြင့္အေရးဟာ ေမေမ့ေဘးနားမွာေနျပီး ေမေမ့ကုိ “ ေမေမ ” လုိ႔
ျမတ္ႏုိးစြာေခၚလုိ႔ရတဲ့ အခြင့္အေရးပါ ... ။
ေမေမ ...
သားရဲ႔ဘ၀မွာ အေပ်ာ္ရႊင္ရဆုံးအခ်ိန္ဟာ ေမေမက သားမ်က္ႏွာကုိေသခ်ာၾကည့္ျပီး
“ သားသမီးေတြထဲမွာ အခ်စ္ဆုံးပဲ ” လုိ႔ ေျပာတဲ့အခ်ိန္ပါ ... ။
ေမေမ ...
သားရဲ႔ဘ၀မွာ ... သားအျမတ္ႏိုးဆုံး ၊ သံေယာဇဥ္အရွိဆုံး ၊ တန္ဖုိးအထားဆုံးလူသားဟာလည္း
“ ေမေမ ” ပါ ပဲ................ လုိ႔ ..........။
ေမေမ .......
ေမေမဟာ သား လူ႔ေလာကထဲကုိေရာက္လာဖို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ေတြမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတယ္ေနာ္ ။
သားနားလည္သေလာက္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ေမေမဟာ သားကုိ အသက္ထက္ေတာင္ ပုိခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိတာပါပဲ ။
ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... အသက္ထက္ပုိခ်စ္လုိ႔သာ ေမေမဟာ သခ်ိဳ ၤကုန္းကို တစ္ေန႔သုံးခါ မ်က္ေစာင္းထုိးေနရပါလ်က္
မျဖစ္မေန သားကို ေမြးခဲ့တာေပါ့ ။ ပဋိသေႏၶလြယ္ထားရတဲ့ ကုိးလေက်ာ္ဆယ္လမွာလည္း ေမေမအရမ္းၾကိဳက္တတ္တဲ့
အစားအေသာက္ျဖစ္ေပမယ့္ သားကုိထိခုိက္မွာစုိးတဲ့အတြက္ မစားပဲေနခဲ့ပါတယ္ ။
ဒါဟာ သားကုိ အရမ္းခ်စ္လို႔ပဲမဟုတ္လား ေမေမ ... ?
ဒီလုိနဲ႔ ... သား လူ႔ေလာကထဲကိုေရာက္လာျပီဆုိျပန္ေတာ့လည္း ေမြးဖြားစဥ္ကခံစားရတဲ့ဒုကၡေတြကိုေမ့ျပီး ၊
ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ျပည့္ရႊန္းေတာက္ပေနတဲ့မ်က္၀န္းနဲ႔ သားကုိတျမတ္တႏုိးေငးစုိက္ ၊
ေထြးပုိက္ယုယ ခဲ့ပါတယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ .. အဲ့ဒီေန႔က သားကုိေမေမေထြးပိုက္လုိက္တာဟာ သားဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ
သိမ္းက်ဳံးေထြးပုိက္လုိက္သလုိပါပဲ ။ျပီးေတာ့ ..ေမေမ့ရဲ႔ ႏွလုံးသားကလည္း သား ... မင္းဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးကုိ ၏
အေမတာ၀န္ယူမယ္လုိ႔ေျပာေနသလုိ ခံစားမိပါတယ္ ။
တကယ္ပါပဲ ေမေမ ... ။ ေမေမ့ရဲ႔ ရင္ခြင္ထဲမွာေနခြင့္ရခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြဟာ တကယ့္ကိုအႏ ၱရာယ္ကင္းစြာနဲ႔
လုံျခဳံေႏြးေထြးခဲ့ပါတယ္ ။ သား ဘ၀တစ္သက္တာမွာ ဒီလုိလုံျခဳံေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကို ဘယ္လုိစည္းစိမ္ခ်မ္းမ်ိဳးနဲ႔မွ
လဲႏုိင္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေမေမ ။
ေမေမဟာ သားအိပ္မေပ်ာ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာလည္း ေမေမရတဲ့သီခ်င္းေတြကို အသံခ်ိဳခ်ဳိေလးနဲ႔ ဆုိျပီး
ေခ်ာ့သိပ္တတ္ေသးတယ္ေနာ္။ကမာၻေက်ာ္ အဆုိေတာ္ေတြ မမွီႏုိင္ပါဘူး ေမေမ ။ ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ
သားနားဆင္ခဲ့ရတဲ့ သံစဥ္ခ်ိဳေအး ေမေမ့ေတးေတြဟာ ကမာၻေက်ာ္အဆုိေတာ္ေတြဆုိတဲ့သီခ်င္းထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ
နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ... သားအိပ္ေပ်ာ္သြားျပီဆုိမွ ပုခက္ေလးေပၚတယုတယ တင္ ၊
သားပါးျပင္ေလးေတြကိုအနမ္းေလးေတြတယုတယေျခြျပီး သားနဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ အိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ေနေလ့ရွိတယ္ ။
အိပ္ရာအထ ဂ်ီက်တတ္ျပီး တအီအီနဲ႔ ငုိတတ္တဲ့ သားအသံကုိၾကားျပီဆုိတာနဲ႔ ေမေမဟာ
လုပ္လက္စအလုပ္ေတြပစ္ထားျပီး သားဆီအေျပးလာခဲ့တယ္ေနာ္ ။ သားအက်င့္ကလဲ မ်က္စိႏွစ္လုံးပြင့္တာနဲ႔
ေမေမ့မ်က္ႏွာကုိမျမင္ရရင္ အလုိလိုငုိခ်င္ေနမိတာ ... ။
အဲ့ဒီလုိ ခနခန ဂ်ီက်တတ္တဲ့ သားကုိ ေမေမ ဘယ္ေသာအခါမွျငိဳျငင္ျခင္းမရွိပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔
အျမဲေခ်ာ့ျမႈေပးခဲ့တယ္ေနာ္ ။ “ ဒီကေလး .. ေမေမရုိက္မိေတာ့မယ္ ” လုိ႔ေျပာေနေပမယ့္ ေမေမ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ
အျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးကို ျမင္ေနရေတာ့ တကယ္မရုိက္ဘူးဆုိတာ သိျပီး သားကလည္း ပုိဆုိးေနတာေပါ့ ။
ေမေမ့ရဲ႔ ရင္ေငြ႔ေႏြးေႏြးေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၊ လုံျခဳံေႏြးေထြးစြာအစစအရာရာျပည့္စုံစြာ
ပညာသင္ၾကားရင္းေနထုိင္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့ပါျပီ ။က်ေနာ္အခုဆုိ.... ေမေမ့ကို တလွည့္ျပန္ျပီး
လုံျခဳံေႏြးေထြးေအာင္ ၊ အစစအရာရာ ျပည့္စုံေအာင္ ထားႏုိင္ဖုိ႔ ၾကဳိးစားရေတာ့မယ္ ေမေမ ။
ေမေမက အတန္တန္တားေနပါရက္နဲ႔ ... က်ေနာ္ သြားရေတာ့မယ္ေမေမ ... ။
ေမေမ့ကို မခ်စ္ေတာ့လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး ေမေမ ... ။
ေမေမ့အနားမွာ မေနခ်င္ေတာ့လုိ႔လဲမဟုတ္ပါဘူး .... ။
အေတာင္စုံအရြယ္ေရာက္လုိ႔ ေမေမ့ရင္ခြင္စုန္ကန္ျပီး ပ်ံသန္းသြားခ်င္ခဲ့တာလဲမဟုတ္ပါဘူးေမေမ ။
က်ေနာ္ ... ေမေမ့ကို ေမေမလုိအပ္သမွ် အစစအရာရာ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေအာင္ ၾကဳိးစားခ်င္လုိ႔ပါ ။
ေမေမ က်ေနာ့္ကို ငယ္ငယ္က ေန႔တုိင္းေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားေပးခဲ့သလုိ က်ေနာ္ကလည္းေမေမ့ကုိတခါျပန္ျပီး ထားခ်င္လုိ႔ပါ ။
ငယ္ငယ္က က်ေနာ္လုိခ်င္တဲ့ ကစားစရာ ၊ အ၀တ္အစား မွန္သမွ် မရရေအာင္ ၀ယ္ေပးခဲ့သလုိ
အခုလည္း ေမေမလုိအပ္တာမွန္သမွ် က်ေနာ္က ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အစြမ္းအစေတြ ရွိခ်င္လုိ႔ပါ ။
အဲ့ဒီလုိ အစြမ္းအစရွိဖုိ႔ဆိုတာလည္း က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံလုံလုံေလာက္ေလာက္ရွိမွဆုိတာ နားလည္ခဲ့မိျပီ ေမေမ ။
ေမေမ ပိုက္ဆံမမက္မွန္း သားသိပါတယ္ ။ က်ေနာ္လည္း ေမေမ့သားပါ .. ။ ပုိက္ဆံမမက္တတ္ေပမယ့္ ...
ေမေမ့ရဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ဆုိရင္ေတာ့ ... ပုိက္ဆံမွမဟုတ္ဘူးေမေမ ၊
နတ္ျပည္မွာေပါက္တဲ့ နတ္ပန္းျဖစ္ပါေစ က်ေနာ္မရရေအာင္ရွာေဖြျပီး ေမေမျပည့္စုံေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ေအာင္
ယူေဆာင္လာေပးမွာပါ ... ။
က်ေနာ္သြားရပါေတာ့မယ္ ေမေမ ... ရွိခုိးဦးခ်ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီး ဆုေပးလုိက္ပါဦး ... ။
ေျပာခ်င္ေပမယ့္ .. စကားသံေတြ မထြက္ေတာ့ပါဘူး ေမေမရယ္ ..။ ေမေမ့လုိေတာ့ မ်က္ရည္မက်ေပမယ့္
က်ေနာ့္လည္ေခ်ာင္းထဲမွာလည္း ဆုိ႔နင့္ေနပါျပီ ။ တစ္ဘက္လွည့္ေနတဲ့ ေမေမ့မ်က္ႏွာမွာ
မ်က္ရည္ေတြ၀ဲေနမယ္ဆုိတာသိေတာ့ ...က်ေနာ္ တိတ္တိတ္ေလးပဲ ထြက္ခြာသြားလုိက္ပါေတာ့မယ္ ။
ခရီးစဥ္ေၾကျငာေနတဲ့သူကလည္း ထြက္ခြာရန္အခ်ိန္နီးျပီမို႔ ေနရာယူေပးၾကပါရန္ဆုိျပီး ပန္ၾကားေနပါျပီ ... ။
ငုိေနတဲ့ ေမေမ့ကိုေနာက္ဆုံးအၾကိမ္ဦးခ် ကန္ေတာ့ရင္း ေလးလံတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အတူ က်ေနာ္နဲ႔ေမေမကုိ
အေ၀းဆုံးခြဲခြာယူေဆာင္သြားေတာ့မယ့္ယာဥ္ပ်ံၾကီးေပၚကို တက္ခဲ့ရပါျပီ ။
ေနာက္ဆုံး ... ေလယာဥ္တံခါးေပါက္ေရာက္ေတာ့ ေမေမရပ္ေနတဲ့ ေနရာေလးကို လွည့္ၾကည့္မိတယ္ ။
ေမေမက်ေနာ့္ကုိ လက္ျပေနတုန္းပဲ ... ။
က်ေနာ္လည္း မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက ေမေမ့ကို ျပဳံးျပရင္းျပန္ျပီးလက္ျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ။
ေလယာဥ္ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္လုံးမွာမ်က္လုံးမွိတ္ရင္း က်ေနာ့္စိတ္အာရုံထဲမွာ တ၀ဲ၀ဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတာက
ေမေမရဲ႔ လက္ဖ၀ါးေလးကုိပါ ... ။
ေမေမဟာ ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔႔ပဲ ...
က်ေနာ့္ကို ထမင္းခံြ႕ေကြ်းခဲ့ဖူးပါတယ္ ။
ေရမုိးခ်ိဳးရင္း အညစ္အေၾကးေတြ ေခ်းေညွာ္ေတြကို သုတ္သင္ေပးခဲ့ပါတယ္ ။
စာေရးတတ္ခါစမွာလည္း က်ေနာ့္လက္ေသးေသးကို အဲ့ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ဆုပ္ကုိင္ရင္း
လက္ေရးေတြ ညီေအာင္ သင္ျပေပးခဲ့ဖူးပါတယ္ ။
က်ေနာ္ေက်ာင္းေျပးတဲ့အခါကလည္း ဒီလက္ဖ၀ါးေလးမွာ ၀ါးျခမ္းျပားေသးေသးေလးကို ကိုင္ျပီး
က်ေနာ့္ကို ရုိက္ႏွက္ဆုံးမခဲ့ဖူးပါတယ္ ။အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြမွာ ေမေမ့ရင္ခြင္ကို ေခါင္းနဲ႔ တုိး၀င္ျပီး ခၽြဲႏြဲ႔တဲ့အခါလည္း
က်ေနာ့္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကုိ ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ပဲ ပြတ္သပ္ေပးခဲ့ပါတယ္ ။
ခု ... ခြဲခြာရတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ေမေမဟာ မ်က္ရည္ေတြၾကားက ဒီလက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ပဲ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့ျပန္ပါျပီ ။
က်ေနာ္နင့္နင့္နဲနဲ နားလည္ခဲ့မိပါျပီ ေမေမ ... ။ တကယ္ေတာ့ ေမေမ့ရဲ႕ လက္ဖ၀ါးေလးေတြဟာ
သာမန္လက္ဖ၀ါးေလးေတြမဟုတ္ပါဘူး ။ က်ေနာ့္ဘ၀ကို အလွပဆုံး ထုဆစ္ပုံေဖာ္ေပးခဲ့တဲ့
ပန္းပုဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ဖ၀ါးေလးေတြပါ ။တစ္ခါ တစ္ခါ ... ပုိေနတဲ့အသားေတြကို
ေဆာက္ခ်က္နဲ႔ထြင္းထုလိုက္ ၊တစ္ခါတစ္ခါ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ေနရာေတြ ေကာ္ပတ္နဲ႔ ပြတ္တုိက္လုိက္ ၊
တစ္ခါတစ္ခါ လိုအပ္တဲ့ေဆးေရာင္ေတြကို တယုတယျခယ္သလိုက္နဲ႔ ... ေမေမဟာ က်ေနာ့္ဘ၀ကို
အလွပဆုံးျဖစ္ေအာင္ ပင္ပန္းတၾကီး ထုဆစ္ပုံသြင္းေပးခဲ့တာပါ ။
အဲ့ဒီလုိ ေန႔ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡခံျပီးထုဆစ္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ေမေမ့ရဲ႔ လက္ဖ၀ါးေလးေတြ သာမန္ထက္
ၾကမ္းတမ္းေနခဲ့ရတယ္ဆုိတာလည္း အခုမွပဲ သား နားလည္မိေတာ့တယ္ ေမေမ ။
ဒါေတြကို နားလည္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ေမေမနဲ႔ မုိင္ေထာင္ခ်ီေ၀းကြာမယ့္ေနရာတစ္ခုကို
ယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးျပီး ခရီးႏွင္ေနရပါျပီ ။
“ ေမေမ ” လုိ႔အက်ယ္ၾကီးေခၚျပီး ရင္ခြင္ထဲေျပး၀င္အေမာေျဖခြင့္ တစ္ခါျပန္ ရႏုိင္ဖုိ႔ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ
ေနာက္ထပ္ရက္ေတြမ်ားစြာေက်ာ္လြန္သြားတဲ့အထိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရပါေတာ့မယ္ ။
ေမေမ ............. ဒီစာကို ဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမေမ့ရဲ႔ လက္ဖ၀ါးေလးေတြကို က်ေနာ္ စိတ္မွန္းနဲ႔
ဦးညႊတ္ကန္ေတာ့ေနမယ္ဆုိတာ ယုံၾကည္ပါ ။
( ဆရာေတာ္အရွင္ကၠ ုဒိၶပါလ ၏ “ အေမမ်ားေန႔အမွတ္တရ ” စာအုပ္မွ ကုိးကားပါသည္ ။ )
လာလည္သူ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္း က်န္မာခ်မ္းသာျကပါေစ/>
Posts
No comments:
Post a Comment